#RPGaDAY2022 - Dzień 21

Dzisiejszym zadaniem jest podzielenie się intrygującym detalem z settingu, który szanownie Wam piszący lubi. No i sprawa zaczyna się komplikować, bo ja nigdy nie miałem szczególnych chęci, by przyglądać się settingowym detalom. Dobra, jako dzieciak miałem krótki epizod fetyszystycznego studiowania historii warhammerowego Starego Świata, ale powiedzmy, że wyrosłem, zapomniałem i w ogóle to już tak jakoś szczególnie mocno się nie przykładam do poznawania tych wszystkich bardzo ważnych drobiazgów.

Poza tym nie wiem, jaki element jakiego settingu - trudno mi wybrać coś, co akurat znam, a co byłoby na tyle nieoczywiste, by stać się intrygującym. 

Więc może tak: któregoś razu prowadziłem Death in Space, gdzie Bohaterowie wylądowali na obszarze porośniętym mnóstwem psionicznych, fluorescencyjnych, potrafiących gadać grzybów. Taki motyw bardzo mi pasował i miał on swój szczególny, praktyczny wymiar: po pierwsze, to było dziwne, hipnotyzujące, a więc dość dobrze pasujące do gry, w której należy spodziewać się dziwnych rzeczy. Po drugie, i najważniejsze, wszechobecność gadających grzybów pozwalała mi na wchodzenie w interakcję z Bohaterami, gdy zachodziła taka potrzeba.

No bo tak: czasem można się trochę powygłupiać, wzajemnie trochę podocinać - moje grzyby przeważnie, przynajmniej na początku, były bardzo złośliwe i dużo się z Bohaterów śmiały. Przede wszystkim jednak takie rozwiązanie pozwalało mi utrzymywać tempo sesji i interakcji. Jeśli miałaby zapaść cisza, bo uczestnicy czuliby się zagubieni albo bez pomysłu, grzyby zawsze mogą przyjść z pomocą: albo coś zasugerować, albo zapowiedzieć nadchodzące niebezpieczeństwo albo cokolwiek innego. 

Później te same grzyby pojawiły się na innej sesji i ponownie spełniły swojez adanie. Tak mi się ten patent spodobał, że w zasadzie chyba uczynię je elementem metaplotu, czymś, co będzie spajało wszystkie poprowadzone przeze mnie sesje DiS.

Czy to wystarczająco intrygujące?