Kontynuacja przygód na Lubau. W wyniku niedawnych zdarzeń Dara podjęła decyzję: porzuca pomoc Hanimowi Begowi, swojemu bliskiemu przyjacielowi, którego już raz porzuciła. Skazuje tym samym antyzenitiański zryw nomadów na porażkę. Zamiast tego przygotowuje statek drużyny do wylotu w stronę Mehrabi, największego i w sumie jedynego (chyba) miasta na Lubau.
Wystąpili:
Hasim Almasi - datajinn z Miry;
Handar - pilot z Miry;
Dara - humanid Xingheri z Lubau;
Mona - mechanik z Zalos.
Wszystko działo się bardzo szybko. Dara jedzie opancerzonym pojazdem - na pace jest naćpany Hamdi Iqbal i nieprzytomny Handar. Musi wybierać - przygotować statek do wylotu, czy przeć do Oazy Mahanji, gdzie ważą się losy krótkiego powstania wojowniczego Xinghur, Hanima Bega, dawnego przyjaciela Dary. Dara jednak cały czas z jakiegoś powodu nie cierpi Lubau. Decyduje się przygotować statek.
Tymczasem Mona zabrała medytującego (i mającego wizje) Hasima ze świątyni. W ten sposób wszyscy spotkali się na pokładzie Zefira. Czekająca SI, HAL, pamiętała o zakładzie poetyckim z Darą. HAL wyrecytował swoje haiku (przygotowane w rzeczywistości przez ChatGPT):
Maszyny grają,
Ludzkie serce w tle tonie,
Kto jest tu panem?
Hasim zaopiekował się medycznie Hamdim Iqbalem i Handarem, doprowadzając obu do stanu używalności. Hamdi Iqbal wciąż był przekonany, że w Mehrabi rozstrzygnie się coś bardzo ważnego, miał wizję morderstwa Huminy Ghabi, współzałożycielki Industrial Algebra, nie byle kogo przecież. W związku z tym, jakby przez przypadek, otrzymali wiadomość od swojego patrona, Drefusola Amadiego, który poprosił o pomoc w śledztwie i zgłoszenie się w tej sprawie do generał Legionu, Jimlaki Yahudd. I o wykradzenie kryształu z danymi. W tamtym momencie Bohaterowie chyba nie zdawali sobie sprawy, że ze względu na niespotykane uwarunkowania magnetyczne do i z Lubau nie da się tak naprawdę prawie wysyłać wiadomości.
Dolecieli na lotnisko, skąd podwieszonym pociągiem dostali się do dusznego miasta. Tam, mając odpowiednie informacje, udali się na sam pogrzeb Huminy Ghabi, gdzie porozmawiali z generał Jimlaki Yahudd i Paszą Finansowym Industrial Algebra: Iladem dar-Salą. Bohaterowie dostali kilka informacji: o tym, że Humina została postrzelona w głowę w swoim gabinecie, że była trudna w relacjach międzyludzkich, że trudno dostać się do siedziby firmy, szczególnie z bronią. W każdym razie sytuacja wyglądała tak, że to Drużyna rozpoczyna śledztwo i zbieranie dowodów na temat mordestwa, które dokonało się dobę wcześniej.
Pojechali wobec tego do siedziby Industrial Algebra. Tam szarif ochrony Merrezad zeskanował ich siatkówki i przyznał dostęp do większości miejsc i komputerów należących do korporacji. Bohaterowie rozpoczęli śledztwo od udania się na samo miejsce zbrodni, do gabinetu Huminy Ghabi, gdzie na podłodze wciąż widniała wielka plama krwi. Hasim zorientował się, że gabinet naszpikowany jest monitoringiem, ale jedno wąskie miejsce w pomieszczeniu było poza zasęgiem kamer. Tam znajdowała się tabula z informacjami spisanymi przez Huminę:
ŁAZARZ II ŻYJE. PRÓBUJĘ POWSTRZYMAĆ. ODKRYJE MNIE. SOCZEWKI WSZĘDZIE. ZNISZCZYĆ UKRYTE FILAKTERIUM. NAMIERZYĆ JE. UKRYTE KONTA NIE MOJE. PATRZ NA SCHEMAT.
Bohaterowie zalogowali się też na komputer Huminy Ghabi, gdzie znaleźli zapis z monitoringu z jej gabinetu. Dosłownie obejrzeli, jak sprawca w stroju służbowym wchodzi do siedziby firmy, przechodzi przez bramki, zbiera zabawki w firmowym ogrodzie i wyjmuje z nich części pistoletu Vulcan, montuje go, udaje się windą na szczyt wieży, wchodzi do gabinetu, mówi do przerazonej Huminy „wybaczam ci” i strzela jej w głowę. Następnie opuszcza gabinet, zjeżdża na poziom utylizacyjny, gdzie wsiada do drona wywożącego śmieci i odlatuje. W ostatniej chwili do drona wskakuje jeszcze jedna zamaskowana postać.
Tutaj zrobiliśmy przerwę.
